Wystąpienie wewnątrzwspólnotowego nabycia nie jest uzależnione od wykazania w fakturze numeru VAT UE kontrahentów ani od opodatkowania lub nie transakcji w kraju dostawcy, jeżeli dostawca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej a nabywca polskim podatnikiem podatku od towarów i usług. W przeciwnym razie zamiast okoliczności prawnych (statusu stron umowy) o charakterze transakcji (i miejscu opodatkowania) decydowałyby strony umowy, odpowiednio modyfikując treść faktury przez podanie bądź nie numerów identyfikacyjnych i podatku od wartości dodanej. Omyłkowe wykazanie podatku od wartości dodanej przez dostawcę przy dostawie wewnątrzunijnej, niezależnie od tego, czy wynika ono z niedopatrzenia, np. polegającego na pominięciu numeru identyfikacyjnego, czy też z błędnej interpretacji przepisów, nie może moim zdaniem mieć wpływu na kwalifikację podatkową transakcji.
Podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia w Polsce jest w takiej sytuacji w Polsce kwota brutto z faktury kontrahenta (tj. razem z wykazanym podatkiem od wartości dodanej), ponieważ jest to kwota, jaką nabywca jest obowiązany zapłacić (art. 31 ust. 1 ustawy). Podatnik polski ma prawo żądać skorygowania faktury przez dostawcę poprzez zastosowanie w niej zerowej stawki podatku. Gdyby konsekwencją było obniżenie ceny nabycia, winno nastąpić skorygowanie przez polskiego nabywcę rozliczenia podatku należnego i naliczonego związanego z wewnątrzwspólnotowym nabyciem w miesiącu skorygowania faktury przez dostawcę.
Istotne jest, że ani art. 9 definiujący wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ani art. 10 dotyczący sytuacji, gdy to nabycie nie występuje, w żadnym miejscu nie uzależniają wystąpienia tego nabycia od podania lub nie numerów identyfikacyjnych podatników lub wykazania podatku od wartości dodanej w fakturze. Wręcz odwrotnie, art. 9 ust. 2 mówi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie występuje m.in. gdy nabywcą jest podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy, a dokonującym dostawy towarów jest podatnik podatku od wartości dodanej.
Potwierdzenie powyższego stanowiska znajdujemy także w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, jeżeli nabywcą jest podatnik (a takim bez wątpienia jestem) lub nawet osoba prawna niebędąca podatnikiem, która nie podała numeru identyfikacji podatkowej z kodem PL, wewnątrzwspólnotowe nabycie uznaje się za dokonane na terytorium Polski.
